Αγγλία γίναμε...

Η εικόνα που δημιουργήθηκε στον πολύ κόσμο μετά τις δύο πρώτες αγωνιστικές (την 3η και την 4η δηλαδή) του πρωταθλήματος της super league είναι: ναι μεν (τα πράγματα δείχνουν ότι) πάμε σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα (ως προς την διεκδίκηση του τίτλου), αλλά συνάμα ότι οι τέσσερις "μεγάλοι" έχουν ξεφύγει από τις υπόλοιπες ομάδες (με κάποιες εξαιρέσεις τύπου Πανιωνίου να κινούνται στον "ενδιάμεσο" χώρο) και πως βαδίζουμε σε πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων.

Με την -τυπικά 5η, ουσιαστικά 3η- αγωνιστική το συμπέρασμα άλλαξε: η ψαλίδα έκλεισε! Παραμένει πρόωρη -και γι' αυτό αβάσιμη- και τούτη η εκτίμηση. Οι ομάδες ακόμη "ψάχνονται", λογικό είναι. Απλά το όποιο πλεονέκτημα έχουν οι ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ έναντι των υπολοίπων στο ξεκίνημα αρχίζει και... εξανεμίζεται.

Ποιο είναι το πλεονέκτημα; Το ότι ξεκίνησαν προετοιμασία πολύ νωρίτερα (λόγω Ευρωπαϊκών υποχρεώσεων) κι είχαν επίσημα ματς (και τι ματς! με υψηλό συντελεστή δυσκολίας) στο πόδια τους πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Λογικό δεν είναι να έχουν και καλύτερο ρυθμό από τους υπόλοιπους;

ΥΓ.1 "Γκέλα" και για τους τέσσερις την ίδια αγωνιστική χωρίς να σκοράρει κανείς είχε να συμβεί από την αγωνιστική σεζόν 2012-13 (27η αγωνιστική)...

ΥΓ.2 Πολύ "κράξιμο" σε προπονητές (κανείς δεν είναι άξιος για την ομαδάρα μας), παίκτες (πάντα οι καλύτεροι είναι αυτοί που δεν αγωνίσθηκαν) και στους προέδρους (γιατί δεν φέρνει παιχταράδες). Το να συλλογιστούμε ότι εκτός από την ομάδα μας παίζει και ο αντίπαλος ποδόσφαιρο... δεν μας περνάει από το μυαλό. Κάτι έγραφα τις προάλλες για ψευδαισθήσεις μεγαλείου...

ΥΓ.3 Ο τρόπος εξελίσσεται μέχρι τώρα το πρωτάθλημα μου αρέσει. Κοντά βαθμολογικά οι ομάδες της κορυφής και κανένα ματς δεν μπορεί να θεωρηθεί "σίγουρο". Πάντως παραμένει πρόωρο και τούτο το συμπέρασμα. Ευελπιστώ σε ανάλογη συνέχεια...